Χωριό Υψηλομέτωπο Λέσβου.

Το υψηλομέτωπο είναι οικισμός στα βόρεια της Λέσβου Διοικητικά ανήκει στο δήμο δυτικής Λέσβου της περιφερειακής ενότητας Λέσβου, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 96 κατοίκους. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 400 μέτρων από τη θάλασσα. Οι κάτοικοι του χωριού συνήθως ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την περιποίηση και το μάζεμα των ελιών.

Το χωριό έχει δύο ταβέρνες στην είσοδο του χωριού όπου το καλοκαίρι και ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες αν είστε περαστικοί από εκεί μπορείτε να πιείτε το ούζο σας και να απολαύσετε την Μαλέγκα (η οποία στην τοπική διάλεκτο είναι η ψητή προβατίνα) για την οποία φημίζεται το χωριό.

Ο ναός του Ταξιάρχη στην είσοδο του χωριού είναι ένα διατηρητέο μνημείο που χτίστηκε το 1807. Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική από σκούρο τραχείτη, με τρεις κόγχες και τρεις Αγιες Τράπεζες. Το εσωτερικό του ναού κοσμεί ένα πολύ ωραίο ξυλόγλυπτο επίχρυσο τέμπλο, που αποδεικνύει την αισθητική και την τέχνη των δημιουργών του.

 Το χωριό έχει ένα ιστορικό ξωκλήσι, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο. Το ξωκλήσι κατασκευάστηκε το 1954 και βρίσκεται δυο χιλιόμετρα μακριά από το χωριό. Στο σημείο αυτό υπήρχε μια παλαιοχριστιανική βασιλική του τρίτου αιώνα, από την οποία διατηρούνται μόνο κάποια ερείπια. Μπορεί κανείς να δει τις βάσεις των κιόνων και κάποια αρχιτεκτονικά στοιχεία που είναι είτε σκορπισμένα στη γύρω περιοχή είτε ενσωματωμένα στο ξωκλήσι.

Πολύ κόσμο συγκεντρώνει το Υψηλομέτωπο στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας, στις 17 Ιουλίου το εκκλησάκι της οποίας Βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το χωριό.

Το χωριό έχει μια πλούσια ιστορία και παράδοση, καθώς στην περιοχή του υπήρχε ένας μουσουλμανικός μαχαλάς, ο οποίος διατηρεί ακόμη τον μιναρέ, το λουτρό και τη στέρνα του Ασλάνη. Το χωριό διαπερνά ο κεντρικός δρόμος Στύψης– Πελόπης, που συνδέει τα γύρω χωριά και οδηγεί στην κορυφή του βουνού. Στην πλατεία του χωριού υπάρχει μια πηγή με νερό που βγαίνει από το στόματα ενός πέτρινου λιονταριού. Εδώ κάποτε λειτουργούσαν φούρνοι για την επεξεργασία των δαμάσκηνων, των κυριότερων προϊόντων της περιοχής. Το χωριό έχει μια όμορφη αρχιτεκτονική, με πέτρινα σπίτια και πλακόστρωτα σοκάκια. Στην είσοδό του βρίσκεται μια τρίκλιτη βασιλική εκκλησία, με επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Κοντά στο χωριό υπάρχει και μια παλαιοχριστιανική εκκλησία, που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος. Το Υψηλομέτωπο είναι ένας ιδανικός προορισμός για όποιον θέλει να γνωρίσει τη φύση, την ιστορία και την παράδοση της Λέσβου.

Αν θέλετε να απολαύσετε τη φύση και την παράδοση, μην χάσετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το χωριό. Θα θαυμάσετε τα πλακόστρωτα σοκάκια που διασχίζουν το τοπίο γεμάτο δέντρα και φρούτα, όπως δαμασκηνιές, καρυδιές, πλατάνια, συκιές και ροδιές. Θα νιώσετε την ιστορία και την κουλτούρα του τόπου μέσα από τα πέτρινα σπίτια που αποπνέουν γοητεία και αρχοντιά. Και φυσικά, θα εκπλαγείτε όταν δείτε το παλιό σχολείο του χωριού, που στέκεται υπερήφανο με τη μεγάλη αυλή και τη θέα.

Στη συνέχεια ξεκίνησε η περιπλάνηση μας μέσα στα γραφικά πέτρινα σοκάκια χωριού, Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν οι κρήνες του χωριού όπου στα Τουρκικά ονομάζονται çeşme και οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή από την περίοδο πού που κατοικούσαν στο χωριό οι οθωμανοί, με την παλαιότερη να χρονολογείται γύρω στο 1830 Όπου στο χωριό κατοικούσαν δύο κοινότητες από χριστιανούς και οθωμανούς, έχρι την απελευθέρωση της Λέσβου την 8η Νοεμβρίου 1912 όπου στις 7 ώρα το πρωί μπροστά στη Μυτιλήνη βρίσκοταν  ο ελληνικός στόλος: Τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Σπέτσαι», «Ύδρα», «Ψαρά», τα αντιτορπιλικά «Ιέραξ», «Νίκη», «Ασπίς», τα τορπιλοβόλα «12» και «14», το πλοίο εφοδιασμού «Κανάρης» και το επίτακτο «Πέλοψ». Αργότερα έφθασαν το «Καλουτάς», το «Ισμήνη», το εύδρομο «Αρκαδία» και άλλα βοηθητικά πολεμικά με επικεφαλης τον ναύαρχο Κουντουριώτη.