Αυτό το Blog είναι ένας χώρος για να μοιραστείτε τις εμπειρίες, τις απόψεις και τις προτάσεις σας για το νησί. Εδώ θα βρείτε άρθρα, φωτογραφίες, και βίντεο από όλο το νησί της Λέσβου.
Η Mονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Eρεσού Πιθαρίου είναι ένα αρχαίο και ιστορικό μοναστήρι στη Λέσβο, που είναι αφιερωμένο στους Aρχαγγέλους Mιχαήλ και Γαβριήλ. Το όνομά προέρχεται από τη γεωμορφία της περιοχής, όπου βρίσκεται σε ένα κοίλωμα που μοιάζει με πιθάρι. Η ίδρυση της μονής δεν είναι γνωστή με ακρίβεια, αλλά υπάρχουν στοιχεία ότι λειτουργούσε από το 16ο αιώνα και είχε σημαντική περιουσία και επιρροή. Η μονή υπέστη πολλές δυσκολίες και παρακμές κατά τη διάρκεια της Tουρκοκρατίας και των νεότερων χρόνων, αλλά διατηρήθηκε ως ζωντανό κέντρο πίστης και πολιτισμού. Tα τελευταία χρόνια, η μονή αναστήθηκε και ανακαινίστηκε με τη βοήθεια της Mητρόπολης Mυτιλήνης και των μοναχών που τη φροντίζουν. Σήμερα, η μονή είναι ένας όμορφος και ειδυλλιακός χώρος, που προσφέρει ησυχία και αγάπη στους επισκέπτες της.
Πρόκειται για μια ωραία και ήσυχη διαδρομή που κινείται παράλληλα με τον ποταμό Βεργιά με το χωματόδρομο να είναι σε καλή κατάσταση, η βλάστηση της περιοχής χαρακτηρίζεται από άρτηκες, πουρνάρια, ήμερες βελανιδιές, πυκνούς θάμνους και στην διαδρομή μας προσέξαμε και δυο πλατάνια.
Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η τεχνική λίμνη της Ερεσού και το φράγμα, το οποίο κατασκευάστηκε το 2002 με τη δημιουργία ενός φράγματος 330m και πλάτος 12 μέτρων στο ρέμα της Χαλάντρας όπου όλα τα βρόχινα ύδατα συγκεντρώνονται από τα βουνά Νοτιάς Άντισσας στον ποταμό Βεργιά. Η λίμνη δημιουργήθηκε με σκοπό την άρδευση των καλλιεργειών μέχρι τη Σκάλα Ερεσού, αλλά και για την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής. Η λίμνη έχει μέγεθος 180 στρέμματα και όγκος νερού που μπορεί να συλλέξει είναι 2.450.000 κυβικά μέτρα βρόχινου ύδατος.
Το Καθολικό της μονής είναι Αφιερωμένο στους Ταξιάρχες, επίσης υπάρχουν και δύο παρεκκλήσια που είναι αφιερωμένα στους Αγίους της Λέσβου, και τους Αγίους της Μικράς Ασίας, διαθέτει επίσης δεύτερο περικαλλή ναό αφιερωμένο στην Παναγία του "Άξιον εστίν".
Το μοναστήρι πανηγυρίζει δυο φορές το χρόνο, στις 8 Νοεμβρίου και την Κυριακή του Θωμά.
Γύρω από τη Μονή Θα δούμε έναν μικρό ελαιώνα και στην είσοδο της Κυπαρισσία και ροδοδάφνες.
Η Ιερά Μονή Υψηλού Αγίου Ιωάννου Θεολόγου είναι ένα από τα παλαιότερα και σημαντικότερα μοναστήρια της Λέσβου. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού, κοντά στο χωριό Σίγρι, στην κορυφή του όρους Όρδυμνος, σε υψόμετρο 634 μέτρων. Από εκεί, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει μια εκπληκτική θέα στο Αιγαίο και τη γύρω περιοχή.
Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον συγγραφέα της Αποκάλυψης και ενός από τους τέσσερις ευαγγελιστές. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 8 Μαΐου. Σύμφωνα με την παράδοση, το μοναστήρι κτίστηκε από τον Όσιο Θεοφάνη της Σιγριανής, έναν βυζαντινό ασκητή και συγγραφέα, πριν από το 800 μ.Χ.
Κτίστηκε την περίοδο του Βυζαντίου, πριν το 800, από τον Όσιο Θεοφάνη της Σιγριανής όπως μαρτυρείται σε Πατριαρχικό Γράμμα του 1331. Κατά τους υστεροβυζαντινούς χρόνους πιστεύεται ότι είχε εγκαταλειφθεί. Σύμφωνα με την παράδοση ονομαζόταν «Μονή Κόρακος» η οποία μετονομάστηκε σε «Μονή Ζήσυρα» την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Διασώζονται μόνο λίγα στοιχεία από τη βυζαντινή φάση της μονής ενώ θεωρείται ότι την περίοδο των ύστερων βυζαντινών χρόνων είχε εγκαταλειφθεί και ερημώσει. Ακμάζει ξανά στους μεταβυζαντινούς χρόνους. Από την αρχική μονή δεν σώζονται πολλά βυζαντινά στοιχεία γιατί έγιναν πολλές καταστροφές. Το 1462 λεηλατήθηκε από τους Τούρκους, όπως επίσης το 1821 και το 1851 όπου κλάπηκαν πολλά κειμήλια. Το 1967 καταστράφηκε από φωτιά το βορειοδυτικό μέρος της Μονής μαζί με το ναό. Η αναστήλωσή της έγινε το 1971.
Το υπάρχον καθολικό της κτίστηκε το 1832 και είναι ενταγμένο σε τυπικό μοναστηριακό συγκρότημα, που αναπτύσσεται περιμετρικά του καθολικού. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκευοφυλάκιο και η βιβλιοθήκη χειρογράφων της.
Η θέα από αυτό το υψόμετρο είναι φανταστική και μπορούμε να διακρίνουμε την γύρω περιοχή από υψόμετρο 634 μέτρα.
Το μοναστήρι υπέστη πολλές φθορές και καταστροφές κατά τη διάρκεια των αιώνων, από πυρκαγιές, λεηλασίες και σεισμούς. Το σημερινό κτίσμα χρονολογείται από το 1832 και αποτελείται από την εκκλησία, τα κελιά, τη βιβλιοθήκη, το σκευοφυλάκιο και τους λοιπούς χώρους.
Διαθέτει πλήθος παλαιών εικόνων, φυλάχθων και λειψάνων αγίων. Η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει πολύτιμα χειρόγραφα και τυπωμένα βιβλία, κυρίως θρησκευτικού περιεχομένου. Το σκευοφυλάκιο φιλοξενεί αντικείμενα λατρείας, ενδύματα, κοσμήματα και άλλα είδη.
Κατά το πέρασμα των αιώνων Συγκεντρώθηκαν στο σκευοφυλάκιο της Μονής πολλά και διάφορα κειμήλια Τα οποία εκτίθενται στο μουσείο εικόνες, Χειροποίητα άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, Επίχρυσα και επάργυρα Ευαγγελία.
Επίσης στην αυλή θα δούμε παλιούς κίονες, σκαλιστή πέτρινοι σταυροί και διάφορα άλλα αντικείμενα.
Το μοναστήρι είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες καθημερινά, από τις 9:00 έως τις 13:00 και από τις 16:00 έως τις 19:00. Η είσοδος είναι δωρεάν, αλλά ζητείται σεβασμός στους κανόνες του μοναστηριακού βίου. Οι γυναίκες πρέπει να φοράνε μακρύ φόρεμα ή φούστα και να σκεπάζουν τους ώμους τους, ενώ οι άνδρες πρέπει να φοράνε μακρύ παντελόνι.
Η Ιερά Μονή Υψηλού Αγίου Ιωάννου Θεολόγου είναι μια μοναδική μαρτυρία της πνευματικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Λέσβου. Αξίζει να την επισκεφθεί κάποιος που επιθυμεί να γνωρίσει τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή ιστορία του νησιού, να αγγίξει τη μυστηριώδη αύρα του μοναχισμού και να χαρεί τη φυσική ομορφιά του τόπου.
Η Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ είναι ένα από τα πιο σημαντικά και δημοφιλή προσκυνήματα της Λέσβου. Βρίσκεται στο χωριό Θερμή, στο λόφο των Καρυών, όπου κάποτε υπήρχε ένα παλιό μοναστήρι που καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1463. Εκεί μαρτύρησαν οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, που αποκαλύφθηκαν μετά από 500 χρόνια μέσα από όραμα και ευχές πιστών. Το 1959 βρέθηκαν τα λείψανά τους και από τότε ξεκίνησε η ανέγερση της νέας μονής, που εγκαινιάστηκε το 1969. Η μονή διαθέτει δύο ναούς, αφιερωμένους στον Άγιο Ραφαήλ και στην Κοίμηση της Θεοτόκου, και φυλάσσει την εικόνα της Παναγίας που είχε κρύψει ο Άγιος Ραφαήλ πριν πεθάνει. Η μονή είναι γνωστή για τη φιλοξενία, τη φιλανθρωπία και τη συγγραφική δράση της πρώην ηγουμένης, μητέρας Ευγενίας, που εξέδωσε πάνω από 150 βιβλία για τους νεοφανείς αγίους και τη χριστιανική παιδεία. Η μονή γιορτάζει στις 9 Απριλίου, όπου γίνεται μεγάλη λιτάνευση με τη συμμετοχή χιλιάδων προσκυνητών.
Τα λείψανα τους βρέθηκαν το 1959, όταν επί των εργασιών για την ανέγερση ενός νέου Παρεκκλησίου, αποκαλύφθηκε ένας τάφος με ανθρώπινο σκελετό που ευωδίαζε και είχε στο στόμα του ένα κεραμίδι με χαραγμένο σταυρό. Από τότε, οι Άγιοι φέρθηκαν ως «ζωντανοί» και φωτίζουν με τη χάρη και τη δύναμή τους όλους όσους προσφεύγουν σ' αυτούς.
Η μονή σήμερα είναι γυναικείο κοινόβιο και διέπεται από βυζαντινή αρχιτεκτονική. Διαθέτει δύο ναούς, αφιερωμένους στους Αγίους και στη Γέννηση της Θεοτόκου, που φυλάσσουν πλήθος ευλογημένων εικόνων, λειψάνων και εκθέμάτων. Δίπλα στη μονή λειτουργεί και μουσείο.
Η Ιερά Μονή λειμώνος Αγίου Ιγνατίου επανιδρυμένη, καθώς η παράδοση την θέλει να έχει χτιστεί στα ερείπια βυζαντινού μοναστηριού από τον Άγιο Ιγνάτιο τον Αγαλλιανό, Αρχιεπίσκοπο Μηθύμνης το 1526, η ανδρική Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Λειμώνος δεσπόζει στην εκκλησιαστική ιστορία της νήσου Λέσβου τους τελευταίους πέντε αιώνες.Σε αυτούς έχει διαδραματίσει σημαντικό πνευματικό και εκπαιδευτικό ρόλο, έχοντας παράλληλα προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της κεντρικής και δυτικής Λέσβου.
Kατά την επανίδρυσή της από τον Άγιο Ιγνάτιο, η μονή αφιερώθηκε στον Tαξιάρχη Mιχαήλ. Mετά την αναγνώριση της αγιότητας του κτίτορός της, μετονομάστηκε σε μονή του Αγίου Ιγνατίου. Kαθ’ όλη την ιστορική της πορεία όμως, είναι γνωστότερη ως Ιερά Mονή Λειμώνος, μια και είναι χτισμένη στο μέσον του λιβαδιού (=λειμώνα) που χρωματίζει την γύρω βραχώδη περιοχή.
Λίγα μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της η μονή απέκτησε την Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή ιδιότητα, βάσει της οποίας τέθηκε υπό την άμεση εποπτεία του Oικουμενικού Πατριαρχείου, μέχρι τα μέσα περίπου του 20ού αιώνα, οπότε και περιήλθε στη διοικητική ευθύνη της Μητροπόλεως Μηθύμνης, στην οποία και ανήκει μέχρι σήμερα.
Η Ιερά Mονή Λειμώνος ανοικοδομήθηκε πάνω στα ερείπια ενός βυζαντινού μοναστηριού, το οποίο είχε ερημωθεί είτε κατά την άλωση της Λέσβου από τους Oθωμανούς (1462 μ.Χ.), είτε λίγες δεκαετίες νωρίτερα, χωρίς δυστυχώς να σώζεται κανένα στοιχείο για την ίδρυση, τη λειτουργία και τη διάλυσή του.
O ίδιος ο Άγιος Ιγνάτιος αναφέρει στη διαθήκη του ότι ανοικοδόμησε τη μονή «εκ παλαιών θεμελίων» και «εξ ιδίων αναλωμάτων», έχοντας παράλληλα και τη στήριξη πολλών ευσεβών χριστιανών, όχι μόνο κατοίκων της περιοχής αλλά και ξένων, οι οποίοι συνεισέφεραν και σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και με την προσωπική τους εργασία.
Τους πρώτους χρόνους μετά την ίδρυσή της συγκεντρώθηκαν στη μονή δώδεκα μοναχοί, στους οποίους συγκαταλεγόταν ο πατέρας και ο γιος του Αγίου Ιγνατίου. Αργότερα ο αριθμός των μοναχών αυξήθηκε και υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιες περιόδους ξεπέρασε τους εκατόν πενήντα. Η μονή ανακαινίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα.
Η βιβλιοθήκη της Μονής.
Η καρποφορία του μοναχικού λειμώνα του Αγίου Ιγνατίου κατά τη διάρκεια των πέντε περίπου αιώνων λειτουργίας της μονής καθρεφτίζεται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην πλούσια βιβλιοθήκη των χειρογράφων και των εντύπων βιβλίων της (περίπου 5.000 βιβλία), καθώς επίσης και στο Αρχείο των ελληνικών και οθωμανικών εγγράφων της. Κυρίως τα χειρόγραφα, αλλά και κάποια από τα έγγραφα του Αρχείου απετέλεσαν και αποτελούν αντικείμενο διεθνούς έρευνας για περίοδο μεγαλύτερη του ενός αιώνα. Πρόκειται για έρευνα, η οποία ρίχνει πολύτιμο φως στην Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας, του Βυζαντινού Δικαίου, αλλά και της οικονομικής, εκπαιδευτικής και κοινωνικής ιστορίας της Λέσβου κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Στο μουσείο φυλάσσονται ακόμη ένα Ευαγγελιστάριο του 9ου αι., πατριαρχικά σιγίλλια, σουλτανικά φιρμάνια κ.α.
Στην περίφημη «Λειμωνιάδα» Σχολή δίδαξε ο ξακουστός διδάσκαλος του Γένους, Παχώμιος Ρουσάνος.
Η Μονή σήμερα.
Η μονή είναι η μεγαλύτερη σε έκταση της Λέσβου. Η Ιερά Μονή Λειμώνος συνεχίζει μέχρι σήμερα την πλούσια πνευματική, κοινωνική και φιλανθρωπική της δράση στην Καλλονή και όλη τη Λέσβο και στο χώρο της στεγάζονται λαογραφικό – γεωλογικό μουσείο.
Το Καθολικό της μονής και ο γύρω αύλειος χώρος είναι άβατα στις γυναίκες. Εξαίρεση πραγματοποιείται κατά την πανήγυρη του κτίτορος Αγίου Ιγνατίου (14 Οκτωβρίου), οπότε επιτρέπεται η είσοδος των γυναικών στην αυλή του Καθολικού, αφιερωμένο στον Ταξιάρχη Μιχαήλ στη σημερινή του μορφή το Καθολικό είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη Βασιλική. Ο ναός έχει αγιογράφοι σε Δύο διαφορετικές περιόδους οι αρχικές τοιχογραφίες φερνουν στοιχεια της μακεδονικής τεχνοτροπίας του 15ου αιώνα το εντυπωσιακό το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο και επίχρυσο.
Την παραμονή της ημέρας του εορτασμού θα πραγματοποιηθεί Εσπερινός στην εκκλησία Αγίου Ιγνατίου στη Μονή Λειμώνος και στις 12 τα μεσάνυχτα θα επακολουθήσει λιτάνευση των Ιερών Λειψάνων που φυλάσσονται στο σκευοφυλάκιον της Μονής.
Το πρωί της κυριώνυμης ημέρας θα τελεστεί θεία λειτουργία στην Εκκλησία του Αγίου Ιγνατίου στη Μονή Λειμώνος.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμή του Αγίου Ιγνατίου Μηθύμνης θα συμπληρωθούν παράλληλα, με ολονύκτια Αγρυπνία, στην Γυναικεία Ι.Μονή της Μυρσινιωτήσης, παρά την Καλλονή Λέσβου, όπου υπάρχει και ο τάφος του Αγίου Ιγνατίου,κτήτορ και αυτής της Μονής.
Το 1800 χρονολογείται η νεότερη φάση της τοιχογράφησης από τον αγιορείτη μοναχό Νικηφόρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το εικονογραφικό πρόγραμμα των τοιχογραφιών του σκευοφυλάκιου (κρύπτης) στο ανατολικό τμήμα του ναού.
Το κοιμητήριο της μονής βρίσκεται εκτός του περιβόλου. Στο ναό του κοιμητηρίου, σώζονται τοιχογραφίες του 16ου αι. Στη δυτική πτέρυγα του κεντρικού περιβόλου φυλάσσονται ιερά άμφια, εξαιρετικά δείγματα εκκλησιαστικής χρυσοκεντητικής, βημόθυρα, σπαράγματα τοιχογραφιών, φορητές εικόνες, ιερά σκεύη, λειψανοθήκες, καθώς και η βιβλιοθήκη της μονής.
Σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική, εκπαιδευτική και πνευματική ιστορία της Λέσβου έχει διαδραματίσει η Ιερά Μονή Λειμώνος.
Στο ιεροφυλάκιο της Μονής φυλάσσονται και λείψανα του αγίου Ιγνατίου και άλλων αγίων, καθώς και τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, αλλά και τεμάχιο από την Τιμία Ζώνη της Παναγίας.
Εδώ μπορεί κανείς να θαυμάσει τις αξιόλογες τοιχογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του μοναστηριού και χρονολογούνται από τον 16ο-17ο αιώνα. Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο και διέπεται από την τεχνοτροπία του οθωμανικού μπαρόκ.
Ο σημερινός επισκέπτης μπορεί να να επισκεφτεί την εκκλησία του Αγίου Ιγνατίου να θαυμάσει τις τοιχογραφίες να προσκυνήσει την Αγία κάρα του και κεφαλήν, να επισκεφτεί το ευλογημένο κελλίον του και να δει πόσο ταπεινά ζούσε Ο άγιος Ιγνάτιος, Να επισκεφτεί το μουσείο και να περιηγηθεί στα παρεκκλήσια της μονής.
Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Αγαλλιανός.
Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Αγαλλιανός ήταν ένας σπουδαίος ποιμένας και θαυματουργός της Εκκλησίας, που γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1492 μ.Χ. και επέλεξε τη μοναχική ζωή μετά την απώλεια της οικογένειάς του. Αφιέρωσε τον εαυτό του στη μελέτη, την προσευχή και τη φιλανθρωπία, βοηθώντας τους υπόδουλους χριστιανούς κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Το 1531 μ.Χ. χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μηθύμνης και ασκούσε με σοφία και αγάπη το επισκοπικό του καθήκον, επιδεικνύοντας πολλά θαύματα και προφητείες. Απεβίωσε ειρηνικά το 1566 μ.Χ. και αναγνωρίστηκε ως άγιος από το λαό και την επίσημη Εκκλησία.
.png "Youtube"){kind=tracking}
