Λίπανση ελιάς με κοκκώδης λίπασμα.

 

Η ελιά είναι ένα από τα πιο σημαντικά δέντρα της Μεσογείου, καθώς παράγει ένα από τα πιο υγιεινά και πολύτιμα λάδια. Για να διατηρήσουμε την υψηλή ποιότητα και ποσότητα του ελαιολάδου, πρέπει να φροντίζουμε τις ελιές μας με τη σωστή λίπανση και ενσωμάτωση λιπάσματος. Η λίπανση είναι μία από τις βασικές καλλιεργητικές φροντίδες που επηρεάζουν την απόδοση και την ποιότητα των ελαιώνων.

Η λίπανση των ελαιώνων γίνεται με δύο τρόπους: μέσω του εδάφους και μέσω του φυλλώματος. Η λίπανση μέσω του εδάφους γίνεται με τη χρήση κοκκωδών λιπασμάτων, που διαλύονται στο νερό και απορροφώνται από τις ρίζες των δέντρων. Τα κοκκώδη λιπάσματα έχουν το πλεονέκτημα ότι δεν προκαλούν μόλυνση στο υδροφόρο ορίζοντα και δεν τρέφουν παράσιτα (χόρτα) όταν χρησιμοποιούνε σωστά. Η σωστή εφαρμογή των κοκκώδων λιπασμάτων γίνεται με τη δημιουργία **υπόγειων αυλάκων** γύρω από το δένδρο, σε βάθος 10-15 cm και σε απόσταση ίση ή λίγο μικρότερη από την κόμη των δέντρων. Σε αυτές τις αυλακές βάζουμε ένα με ανάμνηση κιλό λίπασμα ανάλογα με το δέντρο. Αφήνουμε να διαλυθεί με βροχή ή πότισμα και σκεπάζουμε με χώμα.

Τα κοκκώδες λιπάσματα για την ελιά είναι ιδανικά για να ενισχύσουν την ανάπτυξη, την ανθοφορία και την καρποφορία των δένδρων. Τα λιπάσματα αυτά περιέχουν άζωτο, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο και βόριο, ουσίες που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας και της ποσότητας των ελιών. Το άζωτο ευνοεί τη φωτοσύνθεση και τη δημιουργία χλωροφύλλης, ο φώσφορος βοηθά στη διαμόρφωση των λουλουδιών και των καρπών, το κάλιο ενισχύει την αντοχή των δένδρων στις ασθένειες και τις ακραίες συνθήκες, το μαγνήσιο συμμετέχει στη σύσταση του πυρήνα των ελιών και το βόριο δρα ως καταλύτης για τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών.

Για να επωφεληθείτε από τα οφέλη των κοκκωδών λιπασμάτων για την ελιά, πρέπει να ακολουθήσετε τις συστάσεις των κατασκευαστών για τη δοσολογία και τη συχνότητα εφαρμογής και να συμβουλευτείτε τον γεωπόνο σας. Συνήθως, πρέπει να βάλουμε 1-2 kg λιπάσματος ανά δένδρο (ανάλογα με την ηλικία και το μέγεθός του) δύο φορές το χρόνο: μία στη φάση της αφύπνισης (Φεβρουάριο-Μάρτιο) και μία στη φάση του πάχυνσης (Ιούλιο-Αύγουστο). Μετά από κάθε λίπανση, πρέπει να γίνεται πότισμα για να διευκολυνθεί η διάχυση και η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών.

Ένα συχνό λάθος που κάνουν οι καλλιεργητές της ελιάς είναι να ρίχνουν το λίπασμα πάνω από την ελιά και να φεύγουν, χωρίς να το ενσωματώσουν στο έδαφος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξάτμιση του λιπάσματος και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη παρασίτων με αποτέλεσμα να καλλιεργούμε χόρτα, και ένα μέρος του λιπάσματος να παρασέρνετε μετά από μια δυνατή βροχή και να καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα. Γι' αυτό, **δεν συστήνεται** αυτή η μέθοδος λίπανσης.

Η λίπανση μέσω του φυλλώματος γίνεται με τη χρήση **διαφυλλικών λιπασμάτων**, που είναι υγρά ή σκόνες που διαλύονται στο νερό και ψεκάζονται στο φυλλώμα των δένδρων. Τα διαφυλλικά λιπάσματα έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι γρήγορης και αποδοτικής δράσης, και μπορούμε να ρυθμίζουμε εύκολα τη σύστασή τους ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης και τις απαιτήσεις των δέντρων.