Το πανηγύρι του Ταύρου Αγίου Χαραλάμπους Αγία Παρασκευή Λέσβου.

Το πανηγύρι του Ταύρου γίνεται κάθε χρόνο σε ανάμνηση του θαύματος που έκανε ο Άγιος Χαράλαμπος σε έναν χωρικό της Αγίας Παρασκευής στην τοποθεσία «Ταύρος» όπου βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου και προσελκύει το ενδιαφέρον όλου του νησιού.
Το πανηγύρι γίνεται κάθε χρόνο στο πρώτο σαββατοκύριακο του Ιουλίου και έχει καθιερωθεί εδώ και 200 χρόνια στην κωμόπολη της Αγίας Παρασκευής με τον αναλλοίωτο του χαρακτήρα μέσα στους αιώνες. 

 

Το πανηγύρι.

Η πανηγυρική ατμόσφαιρα ξεκινάει από την Παρασκευή. Τις πρωινές ώρες ο Ταύρος που θα προσφερθεί στον Άγιο Χαράλαμπο δέχεται τιμές και σεβασμό, στολίζεται με λουλούδια και στεφάνι στο λαιμό του και φέρει την επιγραφή με το όνομα του κουλπατζή που τον πρόσφερε. Κατά το μεσημέρι ο Ταύρος περιφέρεται στους δρόμους της Αγίας Παρασκευής με τη συνοδεία λαϊκής μουσικής και του λάβαρου του Αγίου. Τα μέλη και το Συμβούλιο συλλέγουν τις προσφορές από τους πιστούς και με ένα ασημένιο μπουχούρι που ρίχνει ροδόσταμο στους παρευρισκόμενους, ο κόσμος αγγίζει το χέρι του τον ταύρο ευχόμενοι για υγεία και ευτυχία. Πολύς κόσμος και περαστικοί από όλο το νησί μαζεύονται στα καφενεία του χωριού και γίνονται μια παρέα για να δουν την περιφορά, να κουβεντιάσουν, να ευχηθούν, να διασκεδάσουν. 

Την επόμενη μέρα, το Σάββατο το βράδυ, γίνεται γλέντι με ζωντανή μουσική στα καφενεία του χωριού και στο βουνό. Αν παρευρεθεί κάποιος στην πλατεία του χωριού θα δει τους καβαλάρηδες και της αμαζόνες να περνούν καβάλα πάνω στα λαμπροστολισμένα άλογα τους και να δέχονται τα κεράσματα των παρευρισκομένων.
Το θέαμα είναι ξεχωριστό. Το παλιό έθιμο σε όλη τη μεγαλοπρέπειά του, κάνει το πανηγύρι με το δικό του χρώμα και την ιδιομορφία του να διαφέρει δηλώνοντας ολοφάνερα τη μοναδικότητα του. Στη συνέχεια οι καβαλάρηδες αναχωρούν για την τοποθεσία «Ταύρος».

 

Αξίζει να παραβρεθεί ο επισκέπτης τόσο στην αναχώρηση από την Αγία Παρασκευή, όσο και στην άφιξη των εφίππων στο εξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους όπου το γλέντι συνεχίζεται με μουσική. 

Καθ όλη τη διάρκεια της νύχτας γίνεται η παρασκευή του παραδοσιακού φαγητού «Κισκέτς», το οποίο και μοιράζεται το πρωί της Κυριακής στους προσκυνητές, αφού πρώτα ευλογηθεί από τον ιερέα που θα χοροστατήσει στη Θεία Λειτουργία. Το «Κισκέτς» πρόκειται για ένα παλιό, αρχοντικό και νοστιμότατο φαγητό που μπορεί να παρασκευαστεί σε μεγάλες ποσότητες. Στην Αγία Παρασκευή, κατά συνήθεια, προσφέρεται στα τραπέζια των αρραβώνων ως έδεσμα. Κατά παράδοση είναι το φαγητό που παρασκευάζεται απ’ το θυσιαζόμενο στο πανηγύρι του Ταύρου ζώο. Η παρασκευή του απαιτεί πολύ κόπο και χρόνο. Κατά βάση αποτελείται από κρέας, λίπος, σιτάρι και κρεμμύδια.

Την Κυριακή το απόγευμα, οι εορτασμοί συνεχίζονται με τους παραδοσιακούς ιππικούς αγώνες στην τοποθεσία «ΣΤΑΛΟ», που βρίσκεται βορειοανατολικά του χωριού. Εκεί, οι έφιπποι που έχουν έρθει από τον Ταύρο διαγωνίζονται για την καλύτερη επίδοση με πλούσια έπαθλα στους νικητές. Τα άλογα και οι αναβάτες τους είναι υπερήφανοι για τη συμμετοχή τους σε αυτό το ιστορικό γεγονός. Μετά τη λήξη των αγώνων, η χαρά και η διασκέδαση μεταφέρονται στα καφενεία του χωριού, όπου πανηγυριστές και επισκέπτες απολαμβάνουν τη μουσική και το φαγητό.

Το θαύμα του Αγίου. 

Το Θαύμα του άγιου είναι ένα από τους πιο γνωστούς θρύλους της Αγίας Παρασκευής και γενικότερα της Λέσβου. Ο Χριστόφας Δ. Χατζηγιάννης, στο φυλλάδιο που εκδόθηκε με τίτλο Το Πανηγύρι του Ταύρου Αγίας Παρασκευής Λέσβου Θρύλοι – Ιστορία – Περιγραφή, μας μεταφέρει με ρεαλιστικό τρόπο την ατμόσφαιρα και την πλοκή αυτής της ιστορίας.

Σύμφωνα με την παράδοση, κάποτε στις αρχές του 19ου αιώνα, ένας χωρικός από την Αγία Παρασκευή, που λεγόταν Μαλομύτης, χάθηκε στο πυκνό πευκοδάσος «Τσαμλίκι», αναζητώντας το χαμένο του Ταυρί. Κατά λάθος βρέθηκε στην απάτητη από πόδι χριστιανού πλαγιά του βουνού Ταύρος, όπου υπήρχε το ερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους. Εκεί, είδε μπροστά του να έναν καλόγερο. Ο καλόγερος, που είδε δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Άγιο, του είπε. «Το ταυρί θα το βρεις εκεί» και το δείχνει πιο πέρα. Ο Μαλομύτης γύρισε να τον ρωτήσει ποιος είναι και από που έρχεται. Ο Καλόγερος είχε εξαφανιστεί. Στην συνέχεια βλέποντας το ξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους, κατάλαβε πως αυτός που είδε ήταν ο Άγιος Χαράλαμπος και έκανε τον σταυρό του. Αποκαμωμένος, μούσκεμα στον ιδρώτα, το Ταυρί άφαντο, τότε είδε μια πηγή που βρίσκεται δυο βήματα πιο κάτω. Καθώς έσκυψε να πλυθεί βλέπει έναν Τούρκο «εφέ» με την Κουμπούρα του στο χέρι να του λέει «Έλα δω, ρε γκιαούρη…». Ο Μαλομύτης τρομαγμένος πλησίασε. «Τι γυρεύεις εδώ» των ρωτάει ο Τούρκος. Και του απαντά όλα όσα συνέβησαν με το χαμένο Ταυρί. «Το ταυρί σου το ‘χω γω, κι έλα να στο δώσω, κι έχε χάρη σ’ αυτόν τον Άγιο προσκυνάς καημένε… Τρεις φορές σ’ έβαλα σημάδι, μα και τις τρεις σ’ έχανα από μπρος μου την ώρα που ‘ταν να σου ρίξω. Σ’ έκρυβε αυτός ο Άγιός σου… Πάρε λοιπόν το Ταυρί και σύρε στο χωριό σου. Μα να ξανάρθεις να γιορτάσεις εδώ τον Άγιο που σε γλίτωσε…». 

Αυτό το γεγονός που έζησε ο Μαλομύτης μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα και μετά την απελευθέρωση της Λέσβου και την ανταλλαγή των πληθυσμών στην περιοχή Ταύρος χτίστηκε το νέο ξωκλήσι στα ερείπια του παλιού. Από τότε κάθε χρόνο γίνεται το πανηγύρι το πρώτο σαββατοκύριακο του Ιουλίου σε ανάμνηση του θαύματος, και ο Ταύρος γίνεται τροφή για όλους τους προσκυνητές που επισκέπτονται το ξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους. Η μνήμη του Αγίου τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου από την ορθόδοξη εκκλησία.

Πηγή: https://agiaparaskevionly.wordpress.com